Yesterday Online Lektor PL

Oglądaj cały film Yesterday / Niżej jest player do odtwarzania filmu.

Komediowa fantazja Danny’ego Boyle’a „Wczoraj” ze scenariusza Richarda Curtisa jest filmem o wysokiej koncepcji w najlepszy możliwy sposób: jego pomysł ma taką symboliczną moc, że oddaje szczegóły akcji i kierunek nie całkiem zbędne, ale drugorzędne. Oznacza to, że jest to rodzaj filmu, który w wersji windowej – piosenkarz i autor piosenek budzi się z wypadku, aby odkryć, że jest jedyną osobą na świecie, która zna Beatlesów i ich piosenki – wydaje się wystarczająco dużo implikacji, by wydawać się jak duże doświadczenie z góry.

Muzyk, Jack Malik (Himesh Patel), mężczyzna po dwudziestce, pochodzi z Azji Południowej. Mieszka z rodzicami (Meera Syal i Sanjeev Bhaskar) w swoim skromnym domu rodzinnym w Suffolk w Anglii; wcześniej pracował jako nauczyciel, ale zrezygnował z pełnoetatowej pracy, aby kontynuować karierę muzyczną. Teraz kłamie między nisko opłacanymi i słabo uczęszczanymi solowymi koncertami i podejmuje pracę w niepełnym wymiarze godzin jako sprzedawca ze zniżkami. Jego menadżer, Ellie Appleton (Lily James), jego wieloletni przyjaciel, jest obecnie nauczycielem matematyki w pełnym wymiarze godzin, który również pracuje niestrudzenie, aby dać mu koncerty (i prowadzi go do i od nich, ponieważ nie ma licencji), jednocześnie wyrażając pewność, że Ostatecznie będzie to muzyczny sukces.

Ale po kolejnym upokarzającym występie w miejscu pustych miejsc Jack postanawia się poddać. Jeździ rowerem do domu w nocy, rozprasza go nagła przerwa w dostawie prądu (jest na całym świecie i trwa dwanaście sekund), zostaje uderzony przez autobus, budzi się w szpitalnym łóżku, jest posiniaczony i zakrwawiony – i w trakcie powrotu do zdrowia znajduje to nawet jego najbliżsi przyjaciele nie otrzymują żadnych odniesień do Beatlesów. Google wykopuje swoje „Beatlesi” na „chrząszcze”, a kiedy śpiewa jedną z piosenek zespołu dla swoich przyjaciół, zachwyca się jego pisaniem piosenek, co daje mu pomysł na transkrypcję ich z pamięci (ponieważ, oczywiście, ich albumy zniknęły z jego kolekcji) i wykonują je jako własne.

Jack staje się lokalnym sukcesem i udziela wywiadów w lokalnej telewizji; Ed Sheeran (grając sam) zdarza się złapać show i zaprasza Jacka, aby otworzył dla niego. Na scenie w Moskiewskim koncercie Eda Jack staje się natychmiastową sensacją „Back in the U.S.S.R.”; za kulisami Ed odchodzi od nowicjusza, nazywając siebie Salieri Mozartem Jacka. Następnie kierownik Mephistophelian, Debra Hammer (Kate McKinnon), wabi go do Los Angeles i przejmuje kontrolę nad swoją karierą dzięki obietnicom bogactwa i sławy – a ona szybko to realizuje, z dobrze zorganizowaną serią ruchów, począwszy od sesji nagraniowych ( Ed zachęca go, by zmienił „Hey, Jude” w „Hey, Dude”) na spotkania marketingowe i spadki utworów online oraz koncert na wydanie albumu. Jednak odwieczna diabelska miłość przeszkadza, a Jack, zmuszony okolicznościami do stawienia czoła oszustwu swojej sławy, nie jest zaskoczeniem, że doprowadził do przyjęcia autentyczności miłości.

„Yesterday” jest ostatecznie komedią romantyczną, ale złożoną koncepcyjnie, zbudowaną na szczególnie reakcyjnej strukturze życia prywatnego i kulturowo konserwatywnym pop klasycyzmie. Akcja zaczyna się od tego, że Ellie wykonuje dwie prace, aby Jack mógł w zasadzie nie robić niczego – konsekwentnie wspiera artystę w jego twórczych, choć pozbawionych skrupułów przedsięwzięciach. (Niezależnie od tego, jaki może być procent zarobków jej menedżera, nie zapłaciłby nawet za benzynę.) Jednak jako menedżer Ellie nie ma szansy wiele powiedzieć o przebiegu kariery Jacka; jest bardziej faktotum niż przewodnikiem i nie proponuje żadnych sugestii co do tego, co może zrobić, aby poprawić swoją pracę (o której bezwarunkowo zachwyca się) lub szanse.

Nieszczęsny Jack to wirtualne dorosłe dziecko, mieszkające z rodzicami, nie mające życia seksualnego ani związku romantycznego, niezdolne do utrzymania się (lub raczej niechętne do tego – jego praca jako nauczyciela byłaby wystarczająca, podobnie jak Ellie), i katalizatorem jego niezależności jest całkowita zależność od pracy innych. Co więcej, tylko wtedy, gdy staje się bogaty i sławny, jest w stanie nawet uczciwie i jasno rozważyć swoje życie emocjonalne i życie innych ludzi. Opowieść o zniekształcającej udręce porażki i wyzwalającej energii sukcesu „Wczoraj” jest radykalnie nieskromna, bezczelna w celebrowaniu uznania Jacka na (niewidzialnych) ramionach gigantów i standardach marketingowych wulgarności i manipulacji obrazem który zależy od tego sukcesu. Film jest czymś więcej niż świętem szczególnej historii muzycznej; to święto tylnego katalogu, geniuszu całego systemu – i potęgi tego systemu do tworzenia potężnych klasyków, którzy wygrywają masowe uwielbienie (rzeczywiście, aby zrobić to dwukrotnie).

Jednak „Yesterday” wcale nie porusza kwestii tego, czego, poza samymi piosenkami, nie byłoby, gdyby muzyka Beatlesów została wymazana. Film mógł mieć śmiałą zabawę, wyobrażając sobie, co by się nie stało, gdyby Beatlesi nie istniały, a wszystko, co mogłoby się wydarzyć, zamiast tego – wynikłe względne ubóstwo i karkołomność obecnej sceny muzycznej lub b